Voorstellen aspirant-bestuurslid Jeroen Goubet

Sinds begin dit jaar is Jeroen Goubet aspirant bestuurslid van WeertEnergie. Het woord aspirant had hij inmiddels het liefst achterwege gelaten, maar ook hier gooit corona roet in het eten. “Bestuursleden dienen natuurlijk gekozen te worden door de ledenvergadering maar deze kan nu niet georganiseerd worden.” En de maatregelen rond het virus zorgden recentelijk voor nog een opmerkelijke wending in zijn leven…  

Ik spreek Jeroen op alweer een zonnige lentedag eind april. “Kijk”, hij wijst bij mijn aankomst naar de zonnepanelen op het dak van zijn huis aan de rand van de Weerter wijk Keent. “Die maken overuren! Zo’n vier jaar geleden gekocht en laten installeren via WeertEnergie. Misschien wel de beste investering die ik ooit heb gedaan!”   Bij binnenkomst praat hij enthousiast verder over hoe hij zijn huis aan het verduurzamen is. “Ik woon hier volgende maand op de kop af tien jaar en probeer het huis steeds meer richting energie-neutraal te brengen. Het is in 2009 gebouwd dus goed geïsoleerd maar mijn wens is langzaam van het gas af. Eind dit jaar wordt de badkamer verbouwd en daar wil ik experimenteren met infrarood verwarming. Radiator eruit, zo’n IR-paneel in de vorm van een spiegel erin! Ook ben ik aan het nadenken over een zonneboiler en er staat geen auto meer in de garage maar een elektrische scooter…”   Geef hem de kans en Jeroen praat waarschijnlijk nog een uur aan één stuk door.  Zou dat praten iets te maken hebben met een ‘uit de hand gelopen interesse’, zoals hij het zelf noemt?  

Jeroen Goubet

Franse wortels

Jeroen mag binnenkort vijfendertig kaarsjes uitblazen en is een geboren en getogen Weertenaar. Toch doet zijn achternaam anders vermoeden. “Goubet.., wi-j spraekdj-jae det uut? Det ès neet van heej hè..?,” kreeg hij al vaak te horen. Zijn moeder is een echte Weertse. “Mijn opa en oma waren boeren. Nuchtere mensen die hard moesten werken en het niet altijd breed hadden.” Maar aan vaders kant zijn er Franse wortels. “Opa kwam met zijn gezin na de oorlog vanuit Frankrijk naar Limburg om in de kolenmijn te werken. Ze vestigden zich in Maastricht. Helaas is opa omgekomen in de mijn. Oma kon niet voor zes kinderen zorgen en de jongste drie, waaronder mijn vader, gingen naar de nonnen. Niet gemakkelijk, heel veel ellende. Onnodig. Uiteindelijk kwam hij in een pleeggezin in Weert terecht en leerde hij op stap in Nederweert mijn moeder kennen.”   In 1985 werd Jeroen geboren en in 1992 kreeg hij een broertje. Het gezin woonde in een buurt in de wijk Leuken die ook wel bekend staat als ‘De Vlaaipunt’ en Jeroen is daar opgegroeid met een grote speeltuin voor de deur. “Voor mijn gevoel heb ik mijn hele jeugd ’s zomers in de zandbak en ’s winters op mijn kamer spelend met de lego doorgebracht.”  

Scheikunde  

Op de middelbare school had hij geen flauw idee wat hij wilde worden. Tot de eerste scheikundeles in het derde jaar VWO op de Philips van Horne. “De leraar had een tegeltje op zijn lessenaar liggen met daarop een bergje paars-zwart poeder. Hij druppelde er één of andere vloeistof op en begon ondertussen, zonder er naar om te kijken, met zijn introductie. Na een minuut of twee begon het zaakje ineens te roken en een moment later vloog het in de fik met een paarse vlam! Toen dacht ik: “Dit is het!”  

Na Philips ging hij naar het HLO (Hoger Laboratorium Onderwijs) maar haalde het eerste jaar niet. “Scheikunde en natuurkunde gingen me net zoals op de middelbare prima af maar wiskunde is mijn zwakke plek. Van algebra snap ik nog steeds helemaal niks, geen gevoel erbij…” Een stapje terug naar het MLO beviel beter en daarna probeerde hij het HLO nog een keer.

Na zijn opleiding ging hij werken bij het bedrijf waar hij ook stage had gelopen, in het laboratorium van aluminiumveredelingsbedrijf Aldor BV in Weert. Na twee jaar volgde een overstap naar het farmaceutische bedrijf CML, ook weer in Weert. “Allemaal chemisch-analytisch laboratoriumwerk maar heel verschillende takken van sport. Veel geleerd en zo’n beetje alle chemische analysetechnieken wel voorbij zien komen. Ik ben sowieso heel erg geïnteresseerd in wetenschap. Een nuchtere benadering en zoveel mogelijk aspecten afwegen voordat je tot een besluit komt. Dat pas ik eigenlijk overal in toe, ook in mijn politieke keuzes.”

Gemeenteraad

Want dat is dus die ‘uit de hand gelopen interesse’ zoals hij het zelf noemt. Jeroen is niet geheel onbekend in Weert, hij is al ruim tien jaar raadslid. Hoe is dat zo gekomen? “Op de middelbare school werd ik me -net zoals iedereen in die leeftijd- langzaam bewust van wat er speelt in het leven en in de wereld.’ Het onrecht dat zijn vader in had gekend zag hij ook weer bij anderen om zich heen. ‘Zij hebben thuis problemen, ik niet. Waarom? Niet eerlijk. Rond mijn twintigste ben ik lid geworden van de SP.”

Na in de lokale afdeling eerst als bestuurslid en later als voorzitter actief te zijn geweest werd Jeroen in 2009 gemeenteraadslid. Plotseling. De SP had op dat moment drie zetels in de raad. Een raadslid stopte en op de vraag of hij hem wilde opvolgen zei iedereen vóór hem nee. Ja zeggen tegen een plek op de lijst betekende voor Jeroen ook ja zeggen nu dat een consequentie had. In de eerste vergadering volgde er als ‘snotnaas’ al meteen een confrontatie met wethouder Harry Coolen over de zorg in Weert. “Ten onrechte want ik zat er helemaal naast. Huiswerk slecht gedaan. In de volgende vergadering bood ik tot ieders verbazing mijn excuses aan. Fouten toegeven gebeurt te weinig in de politiek…”

Het zette blijkbaar de toon want Jeroen wist al snel zijn kritische houding met een constructieve te combineren. In 2014 werd hij lijsttrekker voor de SP en leidde zijn partij voor het eerst in Weert naar een plek in het College van B&W. Hij werd zelf geen wethouder. “We wilden graag de portefeuille ‘zorg’ en die kregen we ook. Dat moet je niet door een scheikundige laten doen maar door een iemand die daar verstand van heeft.” En daarom werd Paul Sterk, gezondheidswetenschapper, wethouder.

In 2018 was hij opnieuw lijsttrekker en ook nu weer kwam de SP in de coalitie. Maar al snel daarna ging het mis. “Ik wil er niet te lang bij stilstaan. Laat ik het zo zeggen, de constructieve politiek die we in mijn ogen in Weert voerden botste voor mij steeds meer met de landelijke toon. Ik en een groot aantal actieve leden met mij herkenden ons niet meer in onze eigen partij en dat doet me tot op de dag van vandaag pijn. Het was eruit of stoppen. En dan gaat Weert vóór het landelijke partijbureau.” Begin dit jaar sloot Jeroen zich als raadslid aan bij Weert Lokaal.

Café Tramhalt

Werk, politiek, de boog kan toch niet altijd gespannen zijn? “Er is niks mis met hard werken zo lang het maar leuk is en voldoening geeft. En als er ook ontspanning tegenover staat. Een pilsje of een wijntje smaken dan altijd goed. Dat zullen de Franse genen wel zijn…”Jeroen blijkt inderdaad een Bourgondiër. Zodra het gespreksonderwerp over eten en drinken gaat glunderen zijn ogen. Hij blijkt dan ook menig Weerter café van binnen te kennen.

“Vroeger ging ik met vrienden stappen, natuurlijk op de Oelemarkt. Naar de Brouwer en later naar de Cardinaal. En dan na sluitingstijd nog even een frikandel bij Jimmy onder het rolluik door halen.” Tegenwoordig gaat Jeroen op zondagmiddag naar café Tramhalt. “Mijn ouders en veel van hun buurtgenoten die op ‘De Vlaaipunt’ wonen, komen dan ook. Altijd gezellig. Tja, dat mis ik nu wel al een aantal weken, maar ja, ik zal niet de enige zijn…” En zo komen we toch weer op corona. Want Jeroen heeft sinds een aantal weken een nieuwe baan die is voortgekomen uit de crisis.

“Ja, dat kwam totaal onverwacht. Mijn bedrijf, samen met een compagnon, in de afvalwaterzuiveringstechniek ging niet de gehoopte richting op. Het besluit om te stoppen was eigenlijk al genomen. Maar ja, wat dan? Ik kreeg eind maart van een bekende die werkt bij een uitzendbureau de tip dat men bij Limagrain, in Weert beter bekend als ‘de meelfabriek’ tijdelijk een laborant zocht. Omdat ze onderdeel vormen van de voedselproductie zijn bepaalde processen bij Limagrain door de overheid aangemerkt als vitaal. Die mogen tijdens de coronacrisis niet haperen of stilvallen. Als er (te) veel mensen, ook in het laboratorium, ziek worden dan loop je dat risico. De tip kwam op vrijdag, op maandagmorgen via Skype een sollicitatiegesprek en een uur later kwam het bericht aangenomen en de week erop beginnen. Ik heb dus plotseling een cruciaal beroep!”

Tommy

We spreken Jeroen overigens alleen thuis. “Ja, ik woon op mezelf. Ik ben hier tien jaar geleden komen wonen met mijn inmiddels ex-vrouw. Zo gaan die dingen in het leven. We hebben geen kinderen. Inmiddels is er overigens weer prima contact en we gaan zelfs samen op stap en naar feestjes. En zo alleen is het hier niet,” zegt hij wijzend op zijn wel erg knuffelbare kat Tommy die ons beiden al de hele avond kopjes geeft en nooit ver uit de buurt is…

De zon is inmiddels bijna onder in de strakke achtertuin. Wat opvalt is de kronkelige druivenstruik die tegen een egaal antracietgrijs geverfde schutting fris groen aan het uitspringen is. “Mooi hè? Vorig jaar is er rond de twintig kilo druiven vanaf gekomen. Kom zo rond september nog maar eens terug, want het worden elk jaar meer trossen en er is niet meer vanaf te komen,” zegt Jeroen lachend.

Een gezellig zithoekje in het groen in Jeroen zijn achtertuin

Een andere wereld

“Een grote interesse in groen, in de natuur is er altijd geweest. Het gras maaien of een flink stuk wandelen in de prachtige natuur rond Weert geeft me rust. Veel kleine details vallen me dan op. De gevolgen van wat klimaatverandering op de langere termijn al betekend zijn goed te zien. Denk aan de droogte in de laatste jaren. Maar nu de economie al enkele weken bijna stil ligt, wordt ook de invloed van de mens op de korte termijn ineens duidelijk. De luchtkwaliteit is van de ene op de andere dag enorm vooruit gegaan en voor het gevoel zijn er veel meer beestjes.”

Jeroen begint te schetsen dat hij overal verbanden ziet. De natuur, economie, wetenschap, politiek…“ Alles heeft met elkaar te maken. Lokale energieopwekking en daarmee ook corporaties zoals WeertEnergie moeten in de andere wereld waar we in gaan leven een nog belangrijkere rol spelen. De aanleiding is verschrikkelijk, maar er zijn nu veel kansen om zaken in de toekomst anders aan te gaan pakken. En het belangrijkste daarbij is dat we zo veel mogelijk mensen mee krijgen. Ook diegenen met een wat smallere beurs.”

Ook daarin ziet hij een rol voor WeertEnergie. “Armoedebestrijding is een centraal punt in één van de nieuwe projecten die we samen met de gemeente op gaan zetten om iedereen mee te kunnen laten doen in de energietransitie en iedereen ervan te kunnen laten profiteren. We zijn heel ambitieus maar we moeten het ook waar kunnen blijven maken. Net zoals in iedere club of vereniging komen we eigenlijk altijd handjes te kort. Daarom is het heel belangrijk om verder te professionaliseren en daar worden goede stappen toe gezet. Zoals het oprichten van een holding en het aanstellen van een directeur daarvoor.”

Jeroen mag dan nog niet gekozen zijn als bestuurslid, toch beleefde hij al een soort van vuurdoop bij WeertEnergie als onderdeel van de adviescommissie die gesprekken voerde met kandidaten voor de functie van directeur van de holding.

Het is voorjaar maar nog geen zomer dus het begint koud te worden in de tuin. En het flesje bier is leeg. “We hebben leuk met elkaar gesproken,” zegt Jeroen Goubet. Groenliefhebber, politicus, Bourgondiër, wetenschapper…. Tja, misschien moet je inderdaad scheikundige zijn om daar een hogere mengvorm uit te destilleren!

Foto’s: Joost Kraaijvanger 

Image

Mijn WeertEnergie